കാറ്റിന്‍റെ കനിവും കണ്ണീരിന്‍റെ മഴയും

Friday, August 25, 2006

വികാര നൌകയുമായ്‌

വികാര നൌകയുമായ്‌ തിരമാലകലാടിയുലഞ്ഞൂ
കണ്ണീരുപ്പു കലര്‍ന്നൊരു മണലില്‍ വേളിപ്പുടവ വിതുമ്പി
രാക്കിളി പൊന്മകളേ നിന്‍ പൂവിളി യാത്രാമൊഴിയാണോ
നിന്‍ മൗനം... പിന്‍ വിളിയാണോ...

വെണ്‍നുര വന്നു തലൊടുമ്പോള്‍ തടശില അലിയുകയായിരുന്നോ...
പൂമീന്‍ തേടിയ ചെമ്പിലരയന്‍ ദൂരെ തുഴയെറിയുമ്പോള്‍
‍തീരവും പൂക്കളും കാണാക്കരയില്‍ മറയുകയായിരുന്നു
രാക്കിളി പൊന്മകളേ നിന്‍ പൂവിളി യാത്രാമൊഴിയാണോ
നിന്‍ മൗനം... പിന്‍ വിളിയാണോ...

ഞാനറിയാതെ നിന്‍ പൂമിഴിതുമ്പില്‍ കൗതുകമുണരുകയായിരുന്നു
എന്നിളം കൊമ്പില്‍ നീ പാടാതിരുന്നെങ്ങില്‍ എന്‍ ജന്മം പാഴ്മരമായേനേ
ഇലകളും കനികളും മരതക വര്‍ണ്ണവും വെറുതെ മറഞ്ഞേനേ
രാക്കിളി പൊന്മകളേ നിന്‍ പൂവിളി യാത്രാമൊഴിയാണൊ
നിന്‍ മൗനം... പിന്‍ വിളിയാണോ...

0 പിന്മൊഴികള്‍ :

Post a Comment

<< Home